kontrolapodatkowa.pl

Twój przyjaciel w sporze z fiskusem

Ministerstw Finansów w dniu 3 marca 2016 r. wydał interpretację ogólną nr PK1.8201.1.2016 w sprawie stosowania przepisów ustawy o podatku od niektórych instytucji finansowych przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej.

Interpretacja ta wyjaśnia nieprecyzyjne sformułowania zawarte w ustawie ale także stanowi swoistą instrukcję dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej w zakresie metodologii przeprowadzania kontroli dotyczących podatku od niektórych instytucji finansowych w szczególności:

– spełniania definicji podatnika,

– sposobu określania podstawy opodatkowania,

– ustalania powiązań między podatnikami będącymi zakładami ubezpieczeń lub zakładami reasekuracji,

– ustalania powiązań między podatnikami będącymi instytucjami pożyczkowymi.

W zakresie definicji podatnika rozstrzygnięto wątpliwości czy podatnikami w rozumieniu ustawy są pracodawcy, którzy udzielają pożyczek własnym pracownikom ze środków obrotowych lub środków z ZFŚS. W ustawie o kredycie konsumenckim szczegółowo określono zasady uznawania podmiotu za instytucję pożyczkową i podatnik udzielający pożyczek własnym pracownikom nie spełnia tych wymogów.

Odnośnie określenia podstawy opodatkowania – wyjaśniono, że przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem od niektórych instytucji finansowych powinny być uwzględniane wartości aktywów ustalone na podstawie obrotów i sald wszystkich kont składników aktywów oraz kont je korygujących powstałych z pionowego podziału tych kont aktywów.

W zakresie ustalania powiązań zarówno między podatnikami będącymi zakładami ubezpieczeń lub zakładami reasekuracji jak i ustalania powiązań między podatnikami będącymi instytucjami pożyczkowymi wskazano, że przepis ustawy obejmuje podatników zależnych lub współzależnych pośrednio lub bezpośrednio od jednego podmiotu lub grupy podmiotów powiązanych ze sobą, bez dolnego progu wielkości posiadanych udziałów, akcji lub głosów zatem każde nawet pośrednie powiązanie kapitałowe pomiędzy podatnikami powinno być uwzględniane przy określaniu powiązań. Zgodnie z treścią interpretacji kwota wolna od podatku powinna być w tej sytuacji przypisana i rozliczana pomiędzy tymi podmiotami proporcjonalnie do posiadanych przez nie aktywów, składających się na łączną podstawę opodatkowania, po uwzględnieniu proporcjonalnego udziału aktywów każdego z podatników w ogólnej kwocie aktywów do opodatkowania.

Aby uniknąć problemów w przyszłości, podatnicy już teraz powinni zweryfikować spełnianie przez nich definicji podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od niektórych instytucji finansowych, prowadzoną dokumentację, oraz prawidłowość wyliczenia podstawy opodatkowania. Pomoc fachowego doradcy w wyżej opisanym zakresie, a także korzystanie z usług profesjonalnego pełnomocnika w toku kontroli podatkowej (postępowania kontrolnego lub postępowania podatkowego) pomoże w prawidłowym realizowaniu obowiązków wynikających z ustawy o podatku od niektórych instytucji finansowych i uniknięciu negatywnych skutków w przypadku kontroli.