kontrolapodatkowa.pl

Twój przyjaciel w sporze z fiskusem

30.09.2019

Tagi: , , ,

Interpretacje. Podatnicy skazani na… objaśnienia.

Fiskus konsekwentnie odmawia wydawania interpretacji przepisów dotyczących raportowaniu schematów podatkowych. Argumenty, którymi się posługuje nie znajdują uzasadnienia w przepisach prawa.

 

Obowiązujące od 1 stycznia 2019 r., przepisy o obowiązkowym ujawnianiu schematów podatkowych (tzw. MDR) wciąż budzą liczne wątpliwości interpretacyjne. Promotorzy czy też korzystający w praktyce nie wiedzą, czy i jak realizować obowiązki raportowe. Objaśnienia, które miały dać odpowiedź na kluczowe pytania, spowodowały pojawienie się kolejnych obszary niepewności. Wydawać się może, iż najwłaściwszą ścieżką będzie wystąpienie z wnioskiem o interpretację indywidualną. Nic bardziej mylnego. Ten, kto skorzystał z tej ścieżki, mocno się rozczarował. Otrzymując wyłącznie postanowienie o odmowie wydania interpretacji.

Jak podaje „Rzeczpospolita”, która dotarła do treści postanowienia o odmowie wydania takiej interpretacji, Dyrektor KIS argumentuje, że wydanie takiego dokumentu „stałoby w sprzeczności z przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, bowiem zagadnienie przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji nie dotyczy interpretacji przepisów prawa materialnego”. Ponadto MF staje na stanowisku, iż przedmiotem wniosku mogą być tylko przepisy materialnego prawa podatkowego, odnoszące się wprost do zobowiązania podatkowego.

 

Co na to przepisy prawa?

 

Z początkiem 2019 r., do Ordynacji podatkowej dodano artykuł 14b § 2a określający explicite przepisy prawa podatkowego, odnośnie których została ustawowo wyłączona możliwość otrzymania interpretacji indywidualnej. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej nie powinien zatem dotyczyć przepisów regulujących właściwość, uprawniania i obowiązki organów podatkowych, mających na celu przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania, wprowadzających środki ograniczające umowne korzyści czy dotyczących tzw. małych klauzul przeciwko unikaniu opodatkowania.

Wśród wymienionych nie ma sensu szukać przepisów w zakresie MDR. Mając na uwadze zamknięty charakter tego katalogu, powinno to oznaczać możliwość uzyskania interpretacji w tym przedmiocie. Dyrektor KIS jest innego zdania.

 

Co zatem może być przedmiotem interpretacji?

 

Przedmiotem interpretacji, mogą być jedynie przepisy prawa podatkowego. Pod tym pojęciem kryją się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określających podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujących prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Ustawodawca nie wypowiada się wprost na temat charakteru przepisów prawa, których może dotyczyć interpretacja indywidualna. Tym samym jej przedmiotem mogą i być powinny wszystkie przepisy, które wpływają na sferę praw i obowiązków podatkowych wnioskodawcy. Ograniczenie interpretacji indywidualnej jedynie do przepisów prawa materialnego nie znajduje zatem dostatecznych podstaw w przepisach prawa.

Ministerstwo Finansów podnosi również argument, że nie wydaje się interpretacji, które nie mogą mieć waloru ochronnego (tzn. umożliwić podatnikowi uniknięcia zapłaty podatku). Taka sytuacja, w ocenie MF, ma miejsce w przypadku wniosków dotyczących przepisów o raportowaniu schematów podatkowych. Co ciekawe, Minister Finansów wydając 31 stycznia 2019 r., obszerne objaśnienia do przepisów MDR w zakresie m.in. ustalenia co jest przedmiotem obowiązku raportowego wskazał, iż zastosowanie się do nich przez podatnika, powoduje objęcie go ochroną przewidzianą w art. 14k-14m Ordynacji podatkowej. Trudno doszukiwać się tu logiki.

Podsumowując

Kluczowym aspektem związanym z uzyskaniem interpretacji indywidualnej jest zniwelowanie niepewności prawnej w zakresie wykładni przepisów prawa podatkowego. Odmowy wydawania interpretacji, w zakresie przepisów MDR, które są tak skomplikowane, że wydano do nich stustronicowe objaśnienia, nie budują zaufania do organów podatkowych. Podatnikom pozostaje skarżyć otrzymane postanowienia do sądów administracyjnych, a tymczasem poszukiwać odpowiedzi na wątpliwości dotyczące realizacji obowiązków raportowych u doradcy podatkowego.