7.05.2020
Tagi:
MDR – szansa na interpretację?
Adam Marianski
Kontakt do mnie:
Sąd administracyjny potwierdził prawo do uzyskania interpretacji indywidualnej w zakresie raportowania schematów podatkowych. Stanowisko to odbiega od poglądu prezentowanego dotychczas przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Otwiera ono jednak furtkę do dalszej dyskusji na temat zasadności występowania z wnioskiem o interpretację przepisów MDR.
Wątpliwości podatnika
W wyroku z dnia 8 kwietnia 2020 r. I SA/Go 61/20 WSA w Gorzowie Wielkopolskim odniósł się do odmowy wszczęcia przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej postępowania w sprawie wniosku o wydanie interpretacji dotyczącej obowiązków MDR. Spółka, która złożyła ten wniosek, dążyła do potwierdzenia, czy na podstawie art. 86d § 1 w zw. z art. 86a § 1 pkt 18 Ordynacji podatkowej (o.p.) jest lub będzie obowiązana informować pisemnie swoich pracowników o numerze schematu podatkowego (NSP), w sytuacji gdy osoby te były zaangażowane w wykonywanie czynności związanych z wdrażaniem schematu podatkowego.
Stanowisko organu
Organ podatkowy uznał, że interpretacje indywidualne mogą być wydawane jedynie w zakresie przepisów prawa materialnego rodzących zobowiązanie podatkowe. W jego mniemaniu regulacje dotyczące raportowania schematów podatkowych nie mieszczą się w tej kategorii, w związku z czym nie ma możliwości wydania interpretacji podatkowej w tym zakresie.
Co na to sąd?
WSA w Gorzowie Wielkopolskim przyznał, że interpretacji nie podlegają przepisy postępowania podatkowego. Inaczej jednak niż organ podatkowy, sąd uznał, że normy wynikające z przepisów określających obowiązki MDR mają charakter materialnoprawny i jako takie mogą stanowić przedmiot interpretacji indywidualnej. Dotyczy to również regulacji związanych z informowaniem wspomagającego o NSP.
Z orzeczenia tego wynika zatem, że normy odnoszące się do raportowania MDR mają charakter bliższy normom materialnoprawnym. Obowiązki informacyjne wynikające z tych regulacji są realizowane przez podatników z uwagi na zakwalifikowanie określonego stanu faktycznego jako schemat podatkowy, którego cechy zostały określone w przepisach ustawy podatkowej (czyli w Ordynacji podatkowej). Nie powstają one zaś w toku lub w związku z określonym postępowaniem podatkowym.