kontrolapodatkowa.pl

Twój przyjaciel w sporze z fiskusem

21.09.2018

Tagi: ,

NOP. Procedura konsultacyjna.

NOP zawiera wiele regulacji, które są odpowiedzią na zgłaszane przez podatników postulaty. W najnowszym wpisie przedstawię zagadnienia związane z procedurą konsultacyjną.  W następnym, te związane z umową o współdziałanie.

 

Wprowadzenie procedury konsultacyjnej jest odpowiedzią na oczekiwania podatników co do możliwości przeprowadzenia przez organ podatkowy kontroli poprawności ich rozliczeń podatkowych. Kontroli na ich wniosek. Instytucja ta jest adresowana szczególnie do przedsiębiorców, którzy przeprowadzili skomplikowane operacje gospodarcze (na przykład restrukturyzacje), a nie są pewni prawidłowości zastosowanych  przepisów podatkowych i chcieliby uzyskać opinię organu podatkowego. W takiej sytuacji będą mogli wystąpić z wnioskiem o konsultację skutków podatkowych transakcji.

 

Stosownie do proponowanych zapisów, organ podatkowy pierwszej instancji na wniosek zainteresowanego i po przeprowadzeniu z nim konsultacji wydaje decyzję w sprawie skutków podatkowych w zakresie danego podatku i transakcji, dotyczącą czynności lub zdarzeń, których dokonywał lub w których brał udział zainteresowany. Decyzja w sprawie skutków podatkowych może dotyczyć w szczególności transakcji, w wyniku których dochodzi do przeniesienia własności składników majątkowych lub przekazania ich do używania oraz udzielania pożyczek lub kredytów, a także realizacji procesów restrukturyzacyjnych lub wspólnych przedsięwzięć. Może ona dotyczyć wyłącznie skutków podatkowych, które wystąpiły przed złożeniem przez zainteresowanego wniosku o konsultację.

 

Projektodawca zastrzega, że nie wydaje się decyzji w zakresie skutków podatkowych transakcji, które w dniu złożenia wniosku o konsultację są przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej. Dodatkowo, decyzji również nie wydaje się, jeżeli transakcja jest przedmiotem:

  • porozumienia w sprawach ustalania cen transakcyjnych, oraz
  • opinii zabezpieczającej.

 

 

Wniosek o konsultację zawiera m. in.:

 

  1. oznaczenie wnioskodawcy;
  2. wskazanie pozostałych stron lub uczestników transakcji;
  3. wskazanie podatku, którego dotyczy;
  4. wskazanie rodzaju, przedmiotu i wartości transakcji;
  5. wyczerpujący opis przebiegu transakcji wraz ze wskazaniem występujących między uczestniczącymi w niej podmiotami związków powiazań (do których stosuje się przepisy o cenach transakcyjnych zawartych w ustawach PIT, CIT i VAT),
  6. informację o interpretacjach indywidualnych dotyczących transakcji, w tym znanych wnioskodawcy interpretacjach indywidualnych uzyskanych w odniesieniu do tej transakcji przez pozostałe jej strony lub uczestników;
  7. informację, czy według wiedzy wnioskodawcy w odniesieniu do tej samej transakcji jest prowadzone inne postępowanie w sprawie skutków podatkowych;
  8. własne stanowisko wnioskodawcy co do skutków podatkowych transakcji.

 

Dalsza procedura.

 

Do wniosku o konsultację należy załączyć dokumentację dotyczącą transakcji, w szczególności oryginały lub uwierzytelnione kopie umów. W toku postępowania w sprawie skutków podatkowych organ podatkowy i wnioskodawca mogą odbywać spotkania uzgodnieniowe. Podczas takiego spotkania organ podatkowy i wnioskodawca mogą w szczególności uzgodnić modyfikację treści wniosku o konsultację lub jego uzupełnienie, bądź przedstawienie dokumentów lub oświadczeń. Z każdego spotkania sporządza się protokół. Wnioskodawca ma obowiązek lojalnego informowania organu podatkowego prowadzącego postępowanie o wszystkich faktach, które mogą mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, także w przypadku, gdy fakty te nie dotyczą bezpośrednio wnioskodawcy, lecz innych podmiotów, w tym jego jednostek dominujących lub zależnych

Decyzja w sprawie skutków podatkowych zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy co do skutków podatkowych transakcji wraz z uzasadnieniem faktycznym i prawnym. W razie uznania stanowiska wnioskodawcy za nieprawidłowe decyzja w sprawie skutków podatkowych zawiera także wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem faktycznym i prawnym.

Jeżeli jednak w wyniku przeprowadzonej procedury konsultacyjnej okazałoby się, że podatnik nie wykazał lub nie zapłacił podatku albo wykazał i uiścił podatek w niższej kwocie niż należna organ podatkowy dokonuje wymiaru podatku w zakresie skutków podatkowych transakcji objętej wnioskiem o konsultację.

 

 

Opłata za wniosek.

 

 

Wniosek o konsultację podlega opłacie wpłacanej na rachunek organu podatkowego właściwego w sprawie konsultacji w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. Wysokość opłaty od wniosku o konsultację wynosi – co do zasady – 1% wartości transakcji będącej przedmiotem konsultacji. Co do wysokości tej opłaty wprowadza się jednak pewne zastrzeżenia. Tytułem przykładu dla konsultacji dotyczącej:

  1. transakcji niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – nie mniej niż 500 zł i nie więcej niż
    2 000 zł;
  2. transakcji związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej i wniosków składanych przez:
  3. a) mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców – nie mniej niż 1000 zł i nie więcej niż 15000 zł,
    b) średnich przedsiębiorców w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców – nie mniej niż 2500 zł i nie więcej niż 50 000 zł,
    c) pozostałych przedsiębiorców w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców – nie mniej niż 5000 zł i nie więcej niż 100 000 zł.

 

Wydaje się, że przedstawiona instytucja wykazuje pewne podobieństwa do interpretacji indywidualnych, ale w żaden sposób tych rozwiązań nie można ze sobą utożsamiać. Różnice wynikają, nie tylko z faktu wydania decyzji wymiarowej. Dotyczą one także okoliczności, że w procedurze konsultacyjnej organ podatkowy nie ogranicza się tylko do analizy okazanych dokumentów (jak przy wydawaniu interpretacji), ale wychodzi poza ten zakres i bada całość dokumentacji podatnika w celu sprawdzenia prawidłowości ich rozliczeń. Faktycznie więc jest „kontrola na zamówienie.” Podatnik ponosi więc ryzyko i godzi się na to, że jeżeli organ stwierdzi nieprawidłowości to wyda decyzje z określonym podatkiem do zapłaty.

Podsumowując

Proponowane rozwiązania nawiązują do regulacji znanych i sprawdzonych w niektórych krajach Unii Europejskiej.  Adresowane są podmiotów (organów podatkowych i podatników) posiadających świadomość podatkową i kulturę prawną. Oparte są na wzajemnym zaufaniu. Z jednej strony podatnik musi „otworzyć się” na organ podatkowy, często wskazując na swoje słabe strony i ryzyka. To z kolei jest immanentnie związane z obawą, czy taka transparentność nie zostanie wykorzystana przeciwko niemu. Z drugiej strony, organ posiadając tak rozległą wiedzę o rozliczeniach podatkowych, będzie musiał się postawić w nowej roli – partnera, doradcy. To nowe wyzwanie postawione przed organami podatkowymi. Czas pokaże, czy obie strony dojrzały do zastosowania nowych rozwiązań. Trzymam kciuki, aby tak się stało.