4.05.2018
Tagi: doradca podatkowy, odpowiedzialność karnoskarbowa
Prawo przedsiębiorców – nadzieja na dobrą zmianę.
Prawo przedsiębiorców.
30 kwietnia 2018 r. w życie weszła ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, będąca składową pakietu ustaw zawierających regulacje dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej tzw. Konstytucji Biznesu. Tego samego dnia w życie weszła również ustawa dostosowująca inne akty prawne do nowych przepisów tj. ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej.
Cel regulacji – podstawowe zasady
Zapowiadana przez obecnie rządzących ustawa ma ułatwić prowadzenie biznesu. Ma również spowodować, że odbiór przedsiębiorców przez organy administracji publicznej będzie się poprawiał. Uwzględniając wzajemnie kontakty tych dwóch grup, których relacji nie da się ograniczyć ze względu na wzajemnie skorelowane prawa i obowiązki należy stwierdzić, że obrany przez ustawodawcę kierunek jest właściwy.
Prawodawca zdecydował się na ustanowienie katalogu praw i obowiązków przedsiębiorców oraz obowiązków organów na styku relacji: organ administracji publicznej – przedsiębiorca. Normodawca pokusił się także na wprowadzenie wyczekiwanych od dawna przez przedsiębiorców zasad:
- domniemania uczciwości przedsiębiorcy,
- rozstrzygania wątpliwości faktycznych na korzyść przedsiębiorcy,
- przyjaznej interpretacji przepisów – in dubio pro libertate.
Działalność nieewidencjonowana.
Działalność nieewidencjonowana to w zasadzie jedyna duża zmiana o znaczeniu podatkowym, którą wprowadza Konstytucja biznesu. Wprowadzenie instytucji działalności nieewidencjonowanej tj. działalności na mniejszą skalę, prowadzonej przez osobę fizyczną nie będzie rodziło m.in. obowiązku rejestracyjnego przy spełnieniu ustawowych wymogów. Jednocześnie działalność ta nie będzie uznawana za działalność gospodarczą i w konsekwencji nie będzie rodzić obowiązku uiszczania składek na ubezpieczenia społeczne.
Kwestia utrwalonej praktyki interpretacyjnej
Ustawodawca zdecydował się także na wprowadzenie w treści art. 14 regulacji zgodnie z którą organ bez uzasadnionej przyczyny nie odstępuje od utrwalonej praktyki rozstrzygania spraw w takim samym stanie faktycznym i prawnym. Kluczowe jest jednak to, co można rozumieć przez utrwaloną praktykę.