2.03.2016
Tagi:
Skarga kasacyjna musi zostać prawidłowo sporządzona!
Od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Skargę kasacyjną może wnieść strona, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka po doręczeniu im odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
Skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach:
1) naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie;
2) naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Błędna wykładnia oznacza niewłaściwe zrekonstruowanie normy prawnej wynikającej z przepisu prawa. Przez niewłaściwe zastosowanie należy rozumieć dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do stanu faktycznego.
Adresatem zarzutów skargi kasacyjnej może być tylko sąd, który orzekał w pierwszej instancji. Nie jest wystarczające wskazanie naruszeń przepisów proceduralnych przez organ, dla skuteczności skargi kasacyjnej konieczne jest nie tylko odpowiednie powiązanie ich z przepisami procedury sądowo-administracyjnej, ale także wykazanie ich wpływu na wynik sprawy.
Co ważne nie można uzupełnić, zmienić lub poprawić zarzutów wniesionej skargi. Możliwe jest jedynie uzupełnienie uzasadnienia sformułowanych zarzutów.
Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. Strony mogą przytaczać nowe uzasadnienie podstaw kasacyjnych.
Skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Jest to tzw. „przymus adwokacko-radcowski”. Nie ma on jednak charakteru bezwzględnego.
Skarga kasacyjna może być również sporządzona przez:
1) doradcę podatkowego – w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2) rzecznika patentowego – w sprawach własności przemysłowej.
Przymusu „adwokacko-radcowskiego” nie stosuje się, jeżeli skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
Skarga kasacyjna powinna zawierać:
1) oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części;
2) przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie;
3) wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany.
Poza wymaganiami, o których mowa powyżej, skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma strony oraz zawierać wniosek o jej rozpoznanie na rozprawie albo oświadczenie o zrzeczeniu się rozprawy.
Od 15 sierpnia 2015 r. skarga kasacyjna musi zawierać wniosek o jej rozpoznanie na rozprawie albo oświadczenie o zrzeczeniu się rozprawy. Wielu pełnomocników, którzy tylko okazjonalnie zajmują się pisaniem skarg zapomina o tej zmianie co skutkuje rozpoznaniem skargi na posiedzeniu niejawnym bez udziału stron.
Skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
Termin do wniesienia skargi kasacyjnej dla stron wiąże również prokuratora, Rzecznika Praw Obywatelskich i Rzecznika Praw Dziecka.
Inaczej niż w przypadku postępowania podatkowego wysłanie skargi do sądu niewłaściwego nie oznacza zachowania terminu. Skarga wniesiona bezpośrednio do NSA z pominięciem WSA a więc do sądu niewłaściwego jest przekazywana przez NSA do WSA jednak termin do wniesienia skargi kasacyjnej jest w tym przypadku zachowany tylko wtedy gdy NSA nada skargę do WSA przed upływem terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Jeżeli skarga kasacyjna nie spełnia wymagań innych niż przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, przewodniczący wzywa stronę do usunięcia braków w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Wojewódzki sąd administracyjny umorzy na posiedzeniu niejawnym postępowanie kasacyjne, jeżeli strona skutecznie cofnęła skargę kasacyjną przed jej przedstawieniem wraz z aktami sprawy Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
Jeżeli przed przedstawieniem skargi kasacyjnej Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu wojewódzki sąd administracyjny stwierdzi, że w sprawie zachodzi nieważność postępowania albo podstawy skargi kasacyjnej są oczywiście usprawiedliwione, uchyla zaskarżony wyrok lub postanowienie rozstrzygając na wniosek strony także o zwrocie kosztów postępowania kasacyjnego i na tym samym posiedzeniu ponownie rozpoznaje sprawę. Od wydanego orzeczenia przysługuje skarga kasacyjna.
Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje skargę kasacyjną na posiedzeniu niejawnym, gdy strona, która ją wniosła, zrzekła się rozprawy, a pozostałe strony, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia skargi kasacyjnej, nie zażądały przeprowadzenia rozprawy.
NSA oddala skargę kasacyjną, jeżeli nie ma usprawiedliwionych podstaw albo jeżeli zaskarżone orzeczenie mimo błędnego uzasadnienia odpowiada prawu.
W razie uwzględnienia skargi kasacyjnej NSA uchyla zaskarżone orzeczenie w całości lub w części i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania sądowi, który wydał orzeczenie, a gdyby sąd ten nie mógł rozpoznać jej w innym składzie innemu sądowi.
Jeżeli nie ma szczególnych przepisów postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, do postępowania tego stosuje się odpowiednio przepisy postępowania przed wojewódzkim sądem administracyjnym.
Od wyroków i postanowień NSA nie przysługuje już żaden środek odwoławczy. Są prawomocne z chwilą ich wydania.
Nawet wydawałoby się drobne uchybienia formalne mogą spowodować odrzucenie skargi kasacyjnej, czy rozpatrzenie jej tylko w niewielkim zakresie. Dlatego aby mieć pewność prawidłowego sporządzenia skargi kasacyjnej należy zwrócić się po pomoc do profesjonalnego pełnomocnika (adwokat, radca prawny, doradca podatkowy) specjalizującego się w prawie podatkowym, w tym w reprezentowaniu podatników w postępowaniu sądowo administracyjnym.