kontrolapodatkowa.pl

Twój przyjaciel w sporze z fiskusem

NSA przekazał składowi siedmiu sędziów do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne sprowadzające się do odpowiedzi na następujące pytanie: „Czy w sprawie podatku od towarów i usług rozwiązanie spółki cywilnej po wniesieniu odwołania powoduje umorzenie postępowania odwoławczego na podstawie art. 233 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, czy uchylenie decyzji organu pierwszej instancji i umorzenie postępowania w sprawie na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a tej ustawy?”

Poszerzony skład w uchwale podjętej 30 stycznia 2017 r., sygn. akt: I FPS 5/16 przesądził, iż w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług rozwiązanie spółki cywilnej po wniesieniu odwołania powoduje konieczność umorzenia postępowania odwoławczego na podstawie art. 233 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej.

Problematyka ta, pomimo czysto proceduralnego charakteru sporu, niesie za sobą poważne konsekwencje dla podatników. Do czasu podjęcia ww. uchwały zdarzało się w praktyce, że urzędy w przypadku rozwiązania spółki cywilnej po wniesieniu odwołania w sprawie podatku VAT uchylały decyzję organu pierwszej instancji i umarzały postępowanie w sprawie na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a Ordynacji podatkowej. Powyższe znalazło odzwierciedlenie w wyrokach wojewódzkich sądów administracyjnych (wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Po 515/14). Argumentacja w tym przypadku koncentrowała się na dwóch aspektach:

• umorzenie postępowania odwoławczego uniemożliwiłoby wspólnikom kwestionowanie decyzji wymiarowej, co z kolei narusza zasadę praworządności, a również zasadę dwuinstancyjności postępowania podatkowego,
• z drugiej strony umorzenie postępowania odwoławczego doprowadziło do pojawienia się w obrocie prawnym decyzji wadliwej, która wobec braku strony postępowania mogącej skutecznie wnieść odwołanie zyskała status decyzji ostatecznej, pociągając za sobą określone w Ordynacji podatkowej konsekwencje.

NSA przychylił się więc do mniej korzystnego rozstrzygnięcia dla podatników. Pierwotna decyzja staje się przy uwzględnieniu wydźwięku przedmiotowej uchwały ostateczna i jest tym samym podstawą do orzeczenia o odpowiedzialności byłych wspólników za zaległości podatkowe rozwiązanego podmiotu.

Pozostaje więc wskazać, że w takim stanie rzeczy następnym etapem będzie postępowanie w zakresie odpowiedzialności byłych wspólników za zaległości rozwiązanej spółki, gdzie przydatna będzie pomoc profesjonalnego pełnomocnika, który pomoże ustalić najbardziej odpowiedni sposób postępowania.