kontrolapodatkowa.pl

Twój przyjaciel w sporze z fiskusem

Ten wpis, to początek CYKLU…
Mini cyklu, z którego dowiecie się Państwo, jak Minister Finansów podchodzi do kwestii:

1. sposobu ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji jednego rodzaju /innych zdarzeń jednego rodzaju,
2. sposobu ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji zawieranych z różnymi podmiotami powiązanymi,
3. obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej,
4. ustalenia transakcji jednego rodzaju.

Obserwujemy niegasnący trend związany z zainteresowaniem organów podatkowych problematyką cen transferowych. Stwierdzamy, że podmioty na których ciąży obowiązek sporządzania właściwej dokumentacji powinny być przygotowane na kontrole w tym zakresie. Odnosząc się do niedawnej interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 24 stycznia 2018 r., nr DCT.8201.1.2018 przedstawimy zapatrywania Ministra Finansów na w/w kwestie. Wskażemy również w jakim kierunku będą zmierzały organy podatkowe dokonując kontroli prawidłowości wypełniania obowiązków przez zobowiązane podmioty.

Transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika.

Zgodnie z art. 25a ust. 1d ustawy o PIT oraz art. 9a ust. 1d ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50 000 euro. Z tym, że w przypadku podatników, których przychody w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość:

1.            2 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 20 000 000 euro – za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 50 000 euro powiększoną o 5000 euro za każdy 1 000 000 euro przychodu powyżej 2 000 000 euro;

2.            20 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 100 000 000 euro – za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 140 000 euro powiększoną o 45 000 euro za każde 10 000 000 euro przychodu powyżej 20 000 000 euro;

3.            100 000 000 euro – za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość w roku podatkowym przekracza kwotę stanowiącą równowartość kwoty 500 000 euro.

Transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju.

We frazie „transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju” użytej w powyższych przepisach, stwierdzenie „jednego rodzaju” odnosi się zarówno do „innych zdarzeń”, jak i do „transakcji”. Oznacza to zdaniem Ministra Finansów, że jeżeli podatnik realizuje z podmiotem lub podmiotami powiązanymi transakcje jednego rodzaju, których wartość w sumie przekracza próg wskazany w art. 25a ust. 1d ustawy o PIT oraz art. 9a ust. 1d ustawy o CIT zobowiązujący do sporządzania dokumentacji podatkowej (ustalany indywidualnie w zależności od wysokości uzyskanych przez podatnika w poprzednim roku podatkowym przychodów w rozumieniu przepisów o rachunkowości) i jednocześnie inne transakcje jednego rodzaju, których wartość nie przekracza ww. progu, to podatnik ma obowiązek sporządzania dokumentacji tylko dla tych transakcji jednego rodzaju, które przekroczą próg ustawowy.

Próg dokumentacyjny w stosunku do transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju.

MF zauważa, iż próg dokumentacyjny odnoszący się do wartości transakcji lub innych zdarzeń, o którym mowa w art. 25a ust. 1d ustawy o PIT oraz art. 9a ust. 1d ustawy o CIT należy odnosić osobno do każdego rodzaju transakcji lub do każdego rodzaju innego zdarzenia. W konsekwencji jeżeli wartość danego, jednego rodzaju transakcji (innych zdarzeń) nie będzie przekraczać tego progu, to podatnik nie będzie miał obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej dla takiego rodzaju transakcji (innych zdarzeń). Podatnik nie ma obowiązku sumowania wartości różnych rodzajów transakcji lub różnych rodzajów innych zdarzeń w celu określenia obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej.