kontrolapodatkowa.pl

Twój przyjaciel w sporze z fiskusem

19.09.2019

Tagi: ,

Ulga na tzw. złe długi. PIT & CIT.

Od 1 stycznia 2020 roku zacznie obowiązywać tzw. ulga na złe długi w podatkach dochodowych. W przypadku wierzycieli skorzystanie z niej będzie dobrowolne. Dłużnicy będą musieli uwzględnić brak uregulowania płatności za usługi lub towary w swoich rozliczeniach. Co istotne, obowiązek dłużnika powstanie bez względu na to, czy wierzyciel skorzysta z ulgi, czy nie.

Dłużnik będzie zobowiązany do powiększenia podstawy obliczenia zaliczki o nieuregulowane zobowiązanie. Powiększenia jej za okres, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie. Z kolei wierzyciel będzie w danym okresie uprawniony do zmniejszenia podstawy obliczenia zaliczki.

W sytuacji, gdy dojdzie do uregulowania płatności przez dłużnika, będzie mógł on zmniejszyć podstawę obliczenia zaliczki. Wierzyciel natomiast będzie zobowiązany do jej powiększenia.

 

Dwuetapowość ulgi

 

W trakcie roku podatkowego przy obliczaniu zaliczki na podatek mogą istnieć przesłanki do pomniejszenia podstawy opodatkowania przez wierzyciela. A także przesłanki do powiększenia podstawy opodatkowania przez dłużnika. Nie oznacza to jednak, że to pomniejszenie, czy powiększenie będzie skuteczne. O co chodzi? Ulga na złe długi odnosi się i ma zastosowanie do rozliczenia rocznego podatku, a uwzględnienie jej w zaliczkach na podatek ma de facto charakter warunkowy.

 

Aby zmniejszenia oraz zwiększenia podstawy opodatkowania były skuteczne (m.in.):

  • dłużnik w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego dzień złożenia rocznego zeznania podatkowego, nie może być w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub być w trakcie likwidacji,
  • od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie mogą upłynąć 2 lata. Licząc – co do zasady – od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura (rachunek) lub została zawarta umowa.

Brak spełnienia któregokolwiek z przedstawionych warunków oznacza, że wierzyciel jak i dłużnik nie będą mogli uwzględnić w rocznym rozliczeniu podatku – odpowiednio – zmniejszenia oraz zwiększenia podstawy opodatkowania.

Warto podkreślić, że ulgą objęte będą także płatności wynikające z transakcji zawartych w roku 2019. Płatności, których termin zapłaty upływa po 31 grudnia 2019 roku. Jest to o tyle istotne, że ulga będzie uwzględniana przy obliczaniu zaliczek na podatek, co w konsekwencji będzie miało bezpośredni wpływ na płynność podatników – zwłaszcza dłużników – już pod koniec lutego 2020 roku.

 

 

 

 

Podsumowując

Zaproponowane rozwiązanie należy ocenić pozytywnie. Wychodzi bowiem naprzeciw tym wszystkim podatnikom, którzy kredytują swoich kontrahentów. Jednocześnie w związku z danymi regulacjami podatnicy będą musieli wdrożyć bądź dostosować procedury mające na celu monitorowanie terminowości płatności. Ponadto, wierzyciele, którzy skorzystają z ulgi będą musieli monitorować stan dłużnika. Czy dłużnik jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.