21.01.2025
Tagi: estoński CIT, odpowiedzialność członków zarządu, ordynacja podatkowa, planowanie sukcesji, sukcesja
Wszystko pod kontrolą. Przegląd podatkowy 13–19/01
Planowanie sukcesji to zabezpieczenie przychodów z działalności?
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 stycznia 2025 r. (sygn. akt II FSK 458/22) orzekł, że zakup scenariusza sukcesji od firmy doradczej to wydatek związany z prywatnymi relacjami majątkowymi udziałowców spółki oraz ich następców. Wydatek ten nie odnosi się bezpośrednio do zabezpieczenia przychodów z działalności samej spółki, a zatem nie może zostać uznany za koszt podatkowy.
Spółka argumentowała, że wydatek ten był konieczny do utrzymania stabilności przedsiębiorstwa w razie nieprzewidzianych zdarzeń losowych, dlatego powinna mieć prawo zaliczyć go do kosztów uzyskania przychodu. Sąd jednak uznał, że powoływanie się na ogólny cel, jakim jest zachowanie trwałości działalności spółki, jest niewystarczające. Zdaniem sądu, gdyby zaakceptować takie podejście, każdy wydatek uzasadniany tym celem mógłby być uznany za koszt podatkowy.
Ordynacja podatkowa – co należy poprawić?
Wiceminister Finansów Jarosław Neneman poinformował w odpowiedzi na pismo Rzecznika Praw Obywatelskich, że Ministerstwo Finansów pracuje nad zmianami w przepisach Ordynacji podatkowej. Wśród planowanych modyfikacji znajduje się zastąpienie mechanizmu zawieszania biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w przypadku wszczęcia postępowania o przestępstwo lub wykroczenie skarbowe innym rozwiązaniem legislacyjnym. Wstępnie zakłada się, że nowelizacja wejdzie w życie 1 stycznia 2026 r.
NSA rozstrzygnie spór o przedawnienie podatku przy umorzeniu śledztwa
Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnie uchwałą, czy bieg terminu przedawnienia podatku był zawieszony w sytuacji, gdy prokurator prawomocnie umorzył śledztwo z powodu braku stwierdzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia skarbowego. Wydanie uchwały przez poszerzony skład Naczelnego Sądu Administracyjnego zaplanowano na 10 marca 2025 r. Jeśli uchwała zostanie przyjęta, otrzyma sygnaturę I FPS 2/24 i będzie wiążąca dla innych składów orzekających.
Kary umowne nie generują obowiązku podatkowego w ramach estońskiego CIT!
Kary grzywny i odsetki od nieterminowego zapłacenia podatków podlegają opodatkowaniu estońskim CIT jako publicznoprawne wydatki sankcyjne. Nie dotyczy to jednak kar umownych wynikających ze stosunków cywilnoprawnych między spółką a kontrahentami, które nie generują obowiązku podatkowego w ramach estońskiego CIT. Takie stanowisko przedstawił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 31 grudnia 2024 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.627.2024.1.ED). Podejście to jest zgodne z orzecznictwem sądów administracyjnych, co mogło mieć kluczowy wpływ na wydaną interpretację.
Bezskuteczność egzekucji z majątku spółki, a odpowiedzialność członka zarządu
Sąd Najwyższy w postanowieniu z 13 grudnia 2024 r. stwierdził, że wykazanie bezskuteczności egzekucji przeciwko spółce, wymaga co do zasady wszczęcia egzekucji z całości jej majątku. Niemniej jednak, pominięcie niektórych składników majątkowych samo w sobie nie zwalnia członka zarządu z odpowiedzialności za zobowiązania spółki. Sąd podkreślił, że członek zarządu może uniknąć odpowiedzialności, jeżeli udowodni, że egzekucja z pominiętych składników mogła przynieść rzeczywistą korzyść. Ponadto warto podkreślić, że ustalona przez biegłego wartość składnika majątkowego może nie mieć decydującego znaczenia dla skuteczności egzekucji. Sąd, badając tę kwestię, nie jest związany opinią biegłego, lecz ocenia ją na podstawie zgromadzonych dowodów oraz zasad doświadczenia życiowego i logiki.
Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 grudnia 2024 r., sygn. akt I CSK 429