kontrolapodatkowa.pl

Twój przyjaciel w sporze z fiskusem

1 stycznia 2019 r. weszły w życie zmiany w zakresie poboru podatku u źródła (WHT). Znowelizowane przepisy przewidują m.in obowiązek poboru podatku według stawek ustawowych 19% lub 20% przy wypłacie należności, których wartość przekracza 2 mln zł. Dotyczących przy tym transakcji zawartych z tym samym podmiotem w jednym roku podatkowym. Szczegółowe omówienie tej nowelizacji zamieściliśmy w jednym z poprzednich wpisów.

Minister Finansów wydał jednak rozporządzenie, które przewiduje przesunięcie terminu obowiązywania niektórych przepisów tejże nowelizacji. Przede wszystkim, rozporządzenie to odracza do dnia 30 czerwca 2019 r. obowiązek poboru podatku u źródła w stawkach 19% lub 20% dla płatności powyżej 2 mln zł. Odroczeniem objęte zostały zarówno płatności transgraniczne jak i dywidendy krajowe.

W jakich przypadkach?

Warunkiem zastosowania tego odroczenia jest spełnienie wymagań do niepobrania WHT, zwolnienia z WHT lub stosowania niższej stawki WHT. Wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (posiadanie przez płatnika certyfikatu rezydencji podatkowej podatnika, warunku posiadania przez odbiorcę należności statusu rzeczywistego właściciela itd.).

Ponadto, w przypadku płatności transgranicznych, skorzystanie z ograniczenia (jak również omawianego niżej wyłączenia stosowania wskazanego przepisu) zostało dodatkowo uzależnione od zawarcia przez Polskę z państwem siedziby podatnika umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Umowy, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych, pod warunkiem istnienia podstawy prawnej do wymiany informacji podatkowych.

Uwaga!

Jeśli podatnik w trakcie pierwszej połowy 2019 r. dokona płatności mogących podlegać podatkowi u źródła, to będzie musiał je uwzględnić w wynoszącym 2 mln zł limicie płatności przewidzianym dla tego samego odbiorcy w trakcie całego 2019 r.

Stałe wyłączenie

Na stałe wyłączone z obowiązku poboru podatku u źródła zostały:

1. płatności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego,
2. płatności z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
3. płatności uzyskane na terytorium Polski przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie, z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera,
4. uzyskane przez nierezydentów odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Skarb Państwa i Bank Gospodarstwa Krajowego, oferowanych na rynkach zagranicznych,
5. uzyskane przez obce banki centralne odsetki lub dyskonto od obligacji wyemitowanych przez Skarb Państwa na rynku krajowym i nabytych przez te banki od dnia 7 listopada 2015 r.,
6. wypłaty na rzecz jednostek gospodarczych utworzonych przez organ administracji państwowej wspólnie z innymi państwami,
7. wypłaty na rzecz organizacji międzynarodowych, których Polska jest członkiem,
8. wypłaty na rzecz podmiotów, z którymi zostały zawarte umowy o współpracy i zostały zwolnione z CIT od tych należności,
9. wypłaty na rzecz podmiotów wskazanych z nazwy i zwolnionych od tych należności z CIT w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Rozporządzenie nie ma w zasadzie wpływu na inne przepisy w zakresie podatku u źródła, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. W konsekwencji, płatnik w celu skorzystania ze zwolnienia, czy też zastosowania obniżonej stawki podatku, w ślad obowiązujących przepisów zobowiązany będzie do zachowania należytej staranności, w tym mi.in w zakresie weryfikacji statusu podatnika w oparciu o nową definicję rzeczywistego właściciela.

Przedsiębiorcy muszą mieć zatem na uwadze, iż mimo półrocznego okresu odroczenia wejścia w życie zmian w zakresie poboru podatku u źródła, organy podatkowe będą mogły weryfikować prawidłowość stosowania wskazanych jak wyżej przepisów obowiązujących już od 1 stycznia 2019 r.